Geschiedenis

De club zag zijn levenslicht in 1983 op de helling van de Warande in Brakel. Daar was toen een cafeetje gevestigd, onder de naam "Zanneken", met als grote baas Elie Roos. Het was in deze herberg, dat een zekere Frans de Clercq (2002 ) op het idee kwam om een wielertoeristenclub te stichten. Vlug vond hij medewerking van enkele dappere medestoempers, zoals Maroye Lucien, De Rouck Rudy, Mostinckx Robert (1999), Van Twembeke Patrick en Haegeman Michel.

De statuten verschenen op 07 maart 1984 en als voorzitter werd Danny Ternoot (1999) aangesteld en werden de eerste ritten in de maand april van 1984 aangevat.

De nieuwe club kreeg de benaming WTC VLAAMSE ARDENNEN en reed onder de kleuren van geel en zwart. Het belangrijkste doel was ontspanning brengen door het beoefenen van wielertoerisme in groepsverband.

Het eerste bestuur bestond uit : Danny Ternoot als voorzitter, Haegeman Michel als ondervoorzitter, Maroye Lucien als secretaris en Mostinckx Robert als penningmeester. Het totaal ledenbestand was twaalf man.

De start gebeurde altijd in het café en de afstand schommelde tussen de 40 en 50 kilometer. Het begin uur van 09.00 uur werd gerespecteerd door alle leden. Denkelijk wel met bijbedoelingen, daar de aankomst rond 11.00 uur werd verwacht. En dat is zeker nog geen uur om naar huis te gaan. Ettelijke liters van het gouden vocht werden er na de rit nog naar binnen gegoten.
Ge moet niet vragen hoeveel plezier er in het café "Zanneke" moet geweest zijn. Enkele jaartjes fietsplezier gingen voorbij, toen het noodlot toesloeg, door het sluiten van het lokaal. Maar de voorzitter had een oplossing in petto. Namelijk op de plaats in Opbrakel, bij zijn broer Marnic in het café" 't Rozenhof ". Het eerste jaar werd daar vertrokken met een uitgedund deelnemersaantal. Velen hadden afgehaakt, daar ze het niet zagen zitten om te vertrekken in Opbrakel. De meeste leden waren ook woonachtig rond de Warande.

Een gegeven ogenblik dacht men aan stoppen, door de minieme bezetting van de zondagsritten. Maar waar de nood het hoogst is, is de redding nabij. Enkele sportievelingen van SK Opbrakel die fin de carrière waren, sloten zich massaal aan. Vlug hadden wij een groep van een twintigtal fietsfanaten. De club was gered en mocht terug gezien worden in het Brakelse.Door de inbreng van nieuwe mensen, krijgt men ook nieuwe ideeën. Zo werd een lange afstandsrit uitgestippeld door onze voorzitter. Over een afstand van 200 kilometer reden wij in groep naar Vresse-sur-Semois in het hotel " La Sapinière " en dit voor een driedaags verblijf aldaar. Dit hebben wij vier jaar volgehouden. Ook een jaarlijkse bedevaartsrit naar Halle werd in het leven geroepen. Tot nu toe wordt die nog jaarlijks verreden. Ook werd er een familieuitstap geregeld naar Nimy bij Mons. Daar werden wij verwelkomd door Brakelaars, die daar woonachtig zijn. In 1994 kwam daar een einde aan, daar deze mensen ook een dagje ouder werden en niet meer voor het souper en de ontvangst konden zorgen. Nogmaals onze dank voor die mooie momenten aldaar.

In 1992 verhuisde de club terug van lokaal. Door het huwelijk van de voorzitter en de verhuis naar Erpe-Mere kon deze de begeleiding op zondagvoormiddag niet meer waar maken. Marnic kon ons geen volgwagen ter beschikking stellen en zodoende dienden wij uit te kijken naar een ander geschikt lokaal. Dat vonden wij in Brakel bij Luc Verstricht (2004) in café "Juke-Box" aan het Lindenplein.
Een sportief café, daar er wel zes verschillende clubs hun lokaal gevestigd hadden.

1992 bracht ook voor het eerst de daguitstap in familieverband. Onze eerste rit ging naar zee in samenwerking met club " Helof " uit Zottegem. Dit alles werd tot in de puntjes verzorgt door onze toenmalige voorzitter Maroye Lucien. Vanaf 1993 werd deze rit vervangen door een rit naar Buggenhout bij Antoinette. En toen is het begonnen met lange afstandsreizen in clubverband in te richten.

Onze eerste reis in 1994 ging naar de Alpen. Met 16 man sterk gingen wij naar St.Léger-les-Mélèzes in een uitstekend hotel van de familie Garein. Daar beleefden wij onvergetelijke uitstappen met en zonder fiets. De doortocht van de ronde op Alpe d'Huez behoorde tot de topmomenten.

1996 was het jaar dat wij afscheid namen van onze oud-voorzitter Maroye Lucien. De ouderdom en de oplopende snelheid en afstand van de zondagrit, deden hem besluiten om niet langer meer in groepsverband te fietsen. Hij werd dan opgevolgd door de ondervoorzitter Paul Beké.

1996 werd gekenmerkt door de weekreis naar de Moezelstreek in Duitsland. Toen waren wij maar met 8 man sterk, maar hebben ons geamuseerd al waren er wel twintig.

In 1997 gingen wij voor 10 dagen naar de Pyreneeën en brachten wij een bezoek aan Peter van Petegem in Pau. De dag nadien hebben wij hem zien doorkomen op de Tourmalet. Zelf hebben wij enkele cols uit het hooggebergte beklommen, zoals "Col du Soulor", "Hautacam" en nog enkele anderen. Gans de streek hebben wij daar per fiets verkend. Wondermooi maar vermoeiend.
Dan hebben wij een tweetal jaar gewacht en zijn wij met de groep naar Andorra geweest. Een onvergetelijke reis, met de beklimming van de Arcalis en menige andere hellingen. Echt iets voor fietsminnende mensen in een prachtige streek.
Wij rijden niet uitsluitend onze zondagrit, maar vanaf 2007 proberen we jaarlijks toch een uitstap (meestal een verlengd weekend) met de familie te maken. Dan ging het richting Ardennen, namelijk in Juzaine-Bomal: het " Hotel de l'Aisne ". De uitstappen werden piekfijn voorbereid door De Mets Erik zoals de lange afstandsritten, lang weekend in Juzaine en de tiendaagse reis naar Aups in de Provence.

Vanaf 2017 ging onze 3-daagse Lo-reninge door met fietstochten rond Ieperweekend.

Maar het blijft niet bij rijden alleen. Er dient ook gewerkt te worden voor de club. Want die reisjes brengen kosten met zich mede. Jaarlijks geven wij in de maand april ons groot eefestijn. Dat men in een klein clubje zuinig met de centen dient om te gaan, is algemeen geweten. Toch zijn wij er al in geslaagd om zonder sponsorhulp, nieuwe kledij aan te schaffen. Weinig clubs kunnen dit zeggen en daar zijn wij terecht fier op.